Karen Blixen-Out of Africa

Achterflap “Als ik een lied van Afrika ken – zo peinsde ik – van de giraffe en van de Afrikaanse nieuwe maan, van de ploegen in het veld en de bezwete gezichten van de koffieplukkers, kent Afrika dan ook een lied van mij?” Out of Africa is een onwaarschijnlijk mooi geschreven roman over het leven op een koffieplantage in Afrika. In 1937 schreef Karen Blixen haar memoires en daarin doet ze hartstochtelijk verslag van haar avonturen in Kenia. Over de natuur van de Highlands, de mentaliteit van de verschillende stammen, de gewoontes van de Kikoejoe, de Somali en de Masai. De roman is een veelstemmig lied van prachtige verhalen, de moeite waard door zowel de mooie schrijfstijl als de diepe interesse voor de inheemse bevolking en de liefde voor de natuur. Karen Blixen hield van het Afrikaanse landschap met zijn rijke plant- en diersoorten. Zij voelde zich thuis bij de oorspronkelijke bewoners, voor wie zij raadgeefster, dokter, rechter en lerares was. ‘Onbevooroordeeldheid, zelfspot en waardering voor ironie van het lot zijn eigenschappen die Blixen met de Afrikanen deelt en daarop is hun wederzijdse verstandhouding op gebaseerd. Deze eigenschappen geven aan Blixens lyrische schildering van een verloren paradijs een onbevangen en lichtvoetig karakter.’ – Manet van Montfrans in NRC Handelsblad ‘Haar verslag van haar avonturen in Afrika, geschreven nadat ze haar geliefde plantage moest opgeven en teurgkeerde naar Denemarken, is dat van een meesterverteller. Een vrouw die door John Updike “een van de meest pittoreske en tevens flamboyante literaire persoonlijkheden van de eeuw werd gekarakteriseerd.'